Ten dzieciak był ciągle zapomniany. Przypadkowo przemówienie nadejdzie, a pielęgniarka: Michał nie został nakarmiony! Nie zmieniłam ubrania chłopca. A ten znajduje się w osobnym pudełku w pewnej odległości od reszty.
Michał miał zaledwie sześć miesięcy, kiedy został przyjęty na oddział chorób zakaźnych. Zaraził się w domu dziecka, weź zajmij się nim teraz, malutkim, nikt go nie potrzebuje. Kiedy matka pisała odmowę, dziecko pozostało samo. Nie znając ani ciepłych dłoni, ani delikatnego szeptu.
Znajoma powiedziała mi o nim. Bardzo młoda dziewczyna, pełna entuzjazmu. Z tych, którzy wierzą: ten świat można jeszcze uratować. Ona nie tylko wierzy. Ona ratuje.
Po cichu, nikt jej też nie potrzebował. Ale kiedy wdaliśmy się w sąsiedzką rozmowę, przestała być nieśmiałą. A ona powiedziała: jest teraz mamą w szpitalu. Daje niepotrzebne nikomu ciepło dzieciom, pomaga zachować ich duszę. Jakoś udało jej się ćwiczyć w szpitalu dziecięcym.
pixabay.com
Bardzo młodzi pacjenci leżą z matkami. Każde dziecko czuło: mama była blisko. Każdy słyszał swój głos, wszyscy byli ubrani w czyste ubrania, szukali najdelikatniejszych i najdogodniejszych pieluch. Mamusie obserwowały każdy ruch pielęgniarki, walczyły o swoje dzieci, jak na wojnie. A dzieci wiedziały: były silne.
I zaczęli krzyczeć, gdy tylko poczuli się nieswojo lub wiał wiatr. Jeśli chcesz jeść, coś się czesało, to oznacza, że mama zgadnie, nakarmi, pocieszy.
A w całym tym zgiełku w kącie leżał zapomniany żyjący człowiek. Sięgnął po sutek, który wypadł mu z ust. Na próżno się przeciągał. Butelka jest już pusta. Okruchy nie chciał nawet jeść, przynajmniej pić.
Odwodnienie nie pomaga w regeneracji, podobnie jak brudne pieluchy. Ale Michał po prostu krzyknął beznadziejnie. Wiedział, że nikt nie przyjdzie. Pielęgniarki tylko przysięgały: były zmęczone tymi odmowami, nawet nie karmiły, żeby nie zmieniać pieluch.
Więc moja sąsiadka zamarła w pobliżu kołyski dla bezdomnych. Czuła się chora. Wydawała się czuć, jak to jest być samotnym dzieckiem. W cienkiej pieluszce. Głodny.
Sytuacja była jak koszmar. W XXI wieku w dobrze odżywionym kraju nie było butelki mleka dla dziecka? Nawet w czasie rewolucji dostarczano im noworodków. A potem dokoła były kobiety-lekarki, matki i babcie. Żałują nawet nawet gruchania kilku zdań, głaskania? W końcu nie przeklinaj. Głodować, żeby nie zmieniać pieluchy chorego dziecka?
Stażystka podeszła do pielęgniarki, ale otrzymała taką naganę, że była zdezorientowana. Zrozumiano: otwórz usta u lekarza – praktyka nie będzie liczona. I takich nie odrywali. Dziewczyna nie walczyła z systemem, ale rozpoczęła osobistą walkę o dziecko. Każdą minutę ćwiczeń i cały swój wolny czas marnowała w szpitalu. Była zajęta chłopcem. Kupiła mu dobre mieszanki i najdelikatniejsze pieluchy. A Michał zaczął dochodzić do siebie. Tylko dzięki niej się wydostał się.
Sąsiadka już myślała, co się z nim stanie dalej? Praktyka kiedyś się skończy. I nie będzie mogła odebrać dziecka: sama w wynajętym mieszkaniu nie ma dochodu. Ale na szczęście w szpitalu pojawiła się kobieta, która przez cały czas przygotowywała dokumenty do adopcji. Zabrała chłopca do domu, wszystko w porządku.
A dziewczyna mocno zapamiętała historię i została wolontariuszką. W wolnym czasie przyjeżdża tam, gdzie musi zająć się porzuconymi dziećmi. Marnują się bez emocji i dotyku. Dlatego bawi się nimi, obejmuje je, wykonuje masaże. Aby maluchy czekały na swojego zdrowego i spokojnego człowieka.
Jak informował portal „Wiesz”: Mama Ma 73 Lata, Jest Panną Młodą. Jak Jej Przekazać, Że To Niezdrowa Sytuacja
Przypomnij sobie: Monika Miller Twardo Wypowiedziała Się O Idzie Nowakowskiej. Co Się Stało Powodem Kontrowersji
Portal „Wiesz” pisał również: Elżbieta II Podjęła Jedną Z Najważniejszych Decyzji Za Całe Życie. Z Anglii Pojawiły Się Zaskakujące Informacje
