Wielu starszych ludzi boryka się z poczuciem braku sensu życia, nie widzi potrzeby zrobienia czegoś z myślą o sobie.

Depresja osób starszych to coraz poważniejszy problem. Część seniorów dotkniętych depresją, nie chcąc stanowić dla swoich dzieci i bliskich ciężaru, cierpi w milczeniu, część zaś usilnie próbuje przykuć uwagę otoczenia poprzez symulowanie objawów różnych chorób, czy dolegliwości bólowych.

Przyczyny depresji u osób starszych

Za jedną z podstawowych przyczyn depresji u osób w podeszłym wieku jest z jednej strony rosnąca świadomość upływającego czasu i przemijania, z drugiej zaś zdecydowanie mniejsza sprawność.

Wiele osób starszych czuje się samotna, co dotyczy zarówno osób bezdzietnych, jak i tych posiadających rodziny, z którymi z różnych powodów nie utrzymują kontaktów.

Depresja i demencja – problem z diagnozą

Depresja, obok otępienia starczego jest jednym z częściej występujących u osób starszych zaburzeń o charakterze psychicznym. Czasem trudno jest odróżnić w tej grupie wiekowej objawy depresji od demencji, gdyż te są do siebie bardzo podobne.

Objawy depresji u osób starszych

Jednym z podstawowych objawów depresji u osób w podeszłym wieku jest spadek nastroju, któremu towarzyszy poczucie ciągłego zmęczenia, a także utrata zainteresowania dotychczasowymi zajęciami i aktywnościami.

Wśród dodatkowych objawów wymienia się również zaburzenia apetytu i snu, bardzo niskie poczucie własnej wartości, a także pojawienie się myśli samobójczych.

Depresja seniorów – izolacja

Dotknięci depresją seniorzy bardzo często w sposób zupełny wycofują się z życia społecznego, czasem zaprzestają także całkowicie kontaktów z innymi, w tym z lekarzami.

Ci ostatni wskazują, że jeśli wymienione objawy utrzymują się przez okres dłuższy niż 2 tygodnie, uzasadnione jest podejrzenie, że u naszego bliskiego rozwija się depresja.

Jak pomóc osobie starszej?

Najważniejsze, żeby osoba starsza czuła wsparcie ze strony bliskich. Nieocenione są rozmowy, poświęcanie jej czasu i uwagi, wsparcie psychiczne dla niej i aktywizowanie jej. Kluczowe znaczenie powinno mieć także leczenie specjalistyczne u psychologa lub psychiatry.

Czy spotkaliście się z takim problem w waszych rodzinach? Jak sobie z nim poradziliście?

źródło: se.pl