Braki w uzębieniu u osób starszych powinny zostać uzupełnione, nie tylko ze względów estetycznych. Ich uzupełnienie pozwala seniorom nie tylko swobodnie gryźć, ale także utrzymać pozostałe zęby w dobrym stanie. W jaki sposób można uzupełnić braki?
Utrata zębów
Z problemem braków w uzębieniu zmaga się wiele starszych osób. Każdy ubytek prowadzi do zaburzenia równowagi łuków zębowych, przemieszczenia się sąsiadujących i przeciwległych do nich zębów, a także do ich rozchwiania.
Wskutek tego dochodzi do zaburzeń zgryzu i nierównomiernego obciążenia pozostałych zębów, objawiających się w postaci bólu głowy oraz stawów żuchwowo-skroniowych.
Obluzowane zęby to problem
Rozchwiane zęby są zdecydowanie bardziej narażone na wystąpienie chorób przyzębia, uszkodzenia i wypadanie.
Braki w uzębieniu przyczyniają się także do powstania wad wymowy, a także problemów z trawieniem, do których dochodzi z powodu niewystarczającego rozdrobnienia pokarmów.
Implanty
Braki w uzębieniu u seniorów mogą być uzupełniane za pomocą implantów, które składają się ze wszczepianego w kość szczęki sztucznego korzenia z tytanu lub cyrkonu oraz nakładanej na niego korony. Tę ostatnią nakłada się po 2-6 miesiącach od wszczepienia korzenia.
Korzyści z implantów jest wiele. Są one dopasowane kolorem i kształtem do naturalnych zębów, a właściwie pielęgnowane mogą służyć nam do końca życia. Dodatkowo osadzane mogą być na nich nie tylko pojedyncze korony, ale także protezy stałe i ruchome.
Protezy ruchome częściowe
Braki w uzębieniu obejmujące kilka zębów mogą zostać uzupełnione przez protezy ruchome częściowe – szkieletowe lub nakładkowe. W pierwszej z nich akrylowe korony zębów zostają umieszczone na cienkiej metalowej konstrukcji z klamrami i cierniami, które umożliwiają jej osadzenie na sąsiednich zębach.
Proteza nakładkowa sprawdza się przy resztkowym stanie uzębienia. Opiera się ją o korzenie zębów pacjenta bądź na implantach, umieszczając w kanale korzeni metalowe zaczepy i mocując na nich protezę.
Protezy całkowite przy brakach w uzębieniu
Stosowane są w sytuacjach, kiedy pacjent nie posiada już własnego uzębienia. Klasycznym rozwiązaniem jest sztuczna szczęka, którą opiera się na dziąsłach. Za jej pomocą rekonstruuje się całe łuki zębowe. Jej wadą jest konieczność wymiany protezy co 5 lat.
Bardziej nowoczesnym rozwiązaniem jest proteza, która stabilizowana jest za pomocą implantów – ruchoma lub stała. Proteza ruchoma w żuchwie wymaga wszczepienia do niej co najmniej 2 implantów, a w przypadku protezy ruchomej w szczęce zaś 4. Protezy stałe wymagają wszczepienia 4 implantów w szczęce i 6 w żuchwie.
źródło: poradnikzdrowie.pl
