Nie ma co ukrywać, że drzewa iglaste stanowią jeden z najbardziej atrakcyjnych elementów roślinności. Szczególnie malowniczo wyglądają późną jesienią i zimą, przysypane śniegiem. Jak komponować okazy i jakie gatunki wybierać, by cieszyć się pięknym ogrodem?
Iglaki w ogrodach i parkach to ich największa ozdoba. Rośliny te pozwalają na zupełnie przeobrażenie otoczenia naszego domu ze względu na ogrom form, rozmiarów oraz kolorów. Oto gatunki, które najlepiej sprawdzają się w naszych warunkach pogodowych!
Modrzew europejski
Modrzew europejski rośnie stosunkowo szybko, a jego boczne gałęzie mogą mieć kilka metrów długości, więc nada się do sporych ogrodów. Najlepiej rośnie na stanowisku dobrze nasłonecznionym. Drzewo rośnie praktycznie w każdej glebie, źle znosi jedynie suchą i piaszczystą ziemię, a także ciężką gliniastą, w której zalega długo woda.
Modrzew sprawdza się w naszych warunkach przez odporność na mróz, dobrze radzi sobie w zanieczyszczonym środowisku. Można go sadzić w ogrodach i parkach, ciąć i strzyc, przez co często jest stosowany do formowania żywopłotów.
Modrzew japoński Pendula
To niezwykle efektowny iglak, chętnie sadzony w ogrodach. Jako jedyny zrzuca igły na zimę. Wyjątkowo pięknie w chwili rozwijania młodych igieł, a także jesienią, gdy igły ulegają przebarwieniu na kolor złocistożółty lub brązowy.
Modrzew japoński można sadzić pojedynczo lub w niewielkich grupach, także z innymi drzewami iglastymi w dużych i małych ogrodach. Lubi słoneczne stanowiska i nie wymaga specjalnych warunków glebowych, doskonale znosi przycinanie i formowanie.. Najlepiej rośnie na ziemiach żyznych, glinkowatych i wilgotnych. Jest wytrzymały na niskie temperatury, a także nieźle znosi zanieczyszczenie powietrza, dlatego często sadzi się go na terenie miast, wsi i osiedli oraz w różnego typu parkach.
Jałowiec płożący
Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) ma długie rozkładające się pędy, dopasowujące się do różnych powierzchni, przez co traktowany jest jako roślina okrywowa. Tworzy gęste dywany dorastające do 30 cm wysokości. Jałowiec rodzi owoce w postaci niewielkich ciemnogranatowych szyszkojagodów, pokrytych niebieskim nalotem.
Tę roślinę warto sadzić w słońcu. Dobrze rośnie w lekkich, napowietrzonych, lekko kwaśnych glebach. Ogrodnicy zalecają, by po posadzeniu okryć to miejsce agrowłókniną lub korą, później nie będzie to potrzebne. Zbyt rozrośnięte okazy można śmiało przycinać.
Świerk kłujący
Świerk kłujący nazywa się również srebrnym przez charakterystyczny kolor igieł. To drzewem niezwykle wytrzymałe na niskie temperatury i na susze, a także odznacza się wysoką odpornością na smog, zatem dobrze radzi sobie w miastach. Może rosnąć nawet do 300 lat i dorasta do 20 m wysokości. Nie ma wielkich wymagań co do ziemi, w której rośnie, dzięki czemu trzymuje się na bardzo suchych glebach piaszczystych i żwirowatych. Źle znosi jednak zacienienie i powinno się go sadzić wyłącznie w miejscach nasłonecznionych.
Jodła koreańska
Jodłę koreańska jest wolno rosnącym drzewem, która zachwyca atrakcyjnymi fioletowo-niebieskimi szyszkami. Ten zimozielony iglak jest łatwy w uprawie i całkowicie mrozoodporny w naszym klimacie. Ta odmiana jodły stała się bardzo popularna wśród kupujących krzewy ozdobne do ogrodu. Powodem jest to, że cena jodły koreańskiej jest dość niska, a jej szczególną zaletą są ozdobne szyszki, które pojawiają się na drzewku nawet rok po posadzeniu. Jodłę powinno się sadzić osobno na trawniku lub w ogrodach w stylu japońskim. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji.
Araukaria chilijska
Araukaria chilijska to prawdziwy klejnot pośród drzew iglastych. Rośnie bardzo powoli – sadzonki uzyskane z nasion po 3-4 latach osiągają do 40 cm, tworząc co roku jeden okółek gałęzi. Jest bardzo popularna w Niemczech, Holandii i Danii, a krajach z łagodnym morskim klimatem araukarie często zdobią parki, gdzie dorastają do 10-12 metrów. Warto jednak pamiętać, że to drzewo kiepsko znosi mrozy – na pierwsze kilka lat warto pomyśleć o uprawie w pojemniku, a zimą przenosić do chłodnego i jasnego pomieszczenia.
źródło: styl.pl
